Selam! Naber? İyidir benden de. Ya nolsun işte, öyle takılmaca. Sen neler yapıyorsun? Oo afiyet olsun. İşler bitmiyor ya, yorgunum baya. Öyle mi hissettin? Yok ya üzgün değilim. Eskiden beri üzüldüğümde hemen üzgün olmayı bırakıp onun yerine harika olurum. Sonra “Ananı nasıl buldum”‘dan Barney Moloztaş çıkıp benden rol çalsın. Peh! İdeolojimiz evvel ezelden “Rahat ol” bir kere. Ama belki de o konuda küçükken Aslan Kral’dan etkilenmişliğim olabilir. Devlerin şoldırlarında yükseliyoruz sonuçta. Kıps! Senin halet-i ruhiyen nasıl Huriyeah? Hmm… Ben de öyle düşünmüştüm. Zira insan anlamadığı şeye üzülemez de. Eh, ne Amerikan gençlik filmindeyiz, ne de Kanal 7 skecinde. Orta yolcular gitsin anca Himalaya dağlarında takılsın. Müge Anlı’dan uzak olursun umarım. İnşallah yani. Maşallah. Aslında Amerikan gençlik filmleri iki taraf için de güzeldir de neyse. O olgunluğa üzümler bile çok geç erişiyor. Tabii canııım, kesin öyledir. Hep öyle derler zaten. Gereksiz nezaketin için teşekkürler. Unutma, çok düşünce düşersin, az düşünce de düşersin. Düşünde düşersin, gerçek sanır bir daha düşersin. Kısaca düşmek istedin mi düşersin. Devşirme akıl Osmanlı’da olsaydı düşmezdi. Evet ya, biliyorum. Eh, tutamıyorum kendimi.. Oluyor öyle. Tamam o zaman ben seni tutmayayım daha fazla, sen yemeğini bitir. Efendim? Hah, tamam tamam sıkıntı yok. Ben de zaten müsait değilim. Bilmiyorum, kısmet artık. Oldu o zaman?! Tabi tabi haberleşiriz. Tamam sen de kendine iyi bak. Geçmiş olsun bu arada. Çüüşşşzz!
⸘