Yurdumda yetişen bir mürdüm eriği gibi hissediyorum kendimi
Her an bir lise projesinde kullanılacakmış gibi naif ve tahinli
Bir o kadar da zotik ve zottirik
Bir dokunsalar bin ah işitecekler diye dokunmuyor hiç kimse
Özler oldum 90’lardaki herkesin birbirine dokunduğu
Dokunmadan araba alınamayan nostaljik dönemleri
Şahane geçmiyor artık pazarlar, o eski domateslerin kokusu yok
Koşup zıplayıp basket atmak için de Dominik’e gitmeye gerek yok
Lafa gelince ülkemiz cennet çünki
Erikler baş kaldırmaz, isyanın karşısında, patriotluğun kıyısındadırlar
Pat diye isyan çıkaracak gibi değiller
Zira erikler kütür kütür olmalı, yoksa bişeye benzemez
⸘