Yobaz yetişkin kafalar tarafından yazılan çocuk hikayeleri ile büyüyen nesiller dışında kalan nesle Z kuşağı denir. Örneğin, küçükken kestiğimiz ormanların biri bin para iken TEMA sağ olsun kendi içimizde çelişkiler yaşamamıza fırsat sağlıyordu. Şahsen bir tıfılken aldığım en verimli nasihat karımı kendi gitmediğim yere gece yatısına göndermemekti. Tabi bir kız çocuğu olarak karım yoktu ama Ömer Seyfettin’in LGBTiAQ+ bireyleri de düşünerek bu kadar ileri görüşlü bir mesnevi yazması hayret ve takdir uyandırıyordu. Kabak olaylarına dahil olan eşekler günü gelir al eşeğe bir semer de sen vur kampanyasına nispet çıkaracak ölçüde iner kalkar havalanırlar. Önceki nesillerin sapık dimağları şüphesiz ki edebi çocuk yazarlığı hususunda ihtisas yapmışlardır. Yetişkin yazarlığı esasında da çeşitli titrleri vardır.
Dünyanın çeşitli yerlerinde uzun ve sarı kafaların neden seçildiği ile ilgili sorgulamalar gerçekleşirse Jalal Addin Mohamad Balki’nin malum yerlerde en çok okunan şair olması bu sorgulara sağlam birer delil oluşturur. Tabii gerek ve yeter şart olarak değil. Nitekim olmayan yerlerde de olurmuşçasına durumlar oluyor.
Yeşil çamlar kışın da yeşil kalır. Zaten yeşil olmayan çam da ne bileyim… Çocukken izlenen ağlamaklı dram filmlerinden zerre etkilenmemiş hissetmek elbette ki ne kadar güçlü bir zihin yapısına sahip olduğumuzu gösterir. Veyahut GTA oynarken katletmekten tuhaf bir zevk aldığımız insan görünümlü bitler. Karıncayı dahi incitmeyecek insan rahatlıkla yapabilir ufacık etkilenmeden. Gerçekten çok enteresan. Ya da çok kimseler etkileniyor da biz bir enteresanız.
Gene herkes mala bağlayacak gibi hissediyorum kendimi ama tuttum. Merak etmeyin. Rahat olun, serin durun. Duru görün. On milyon yüz bin muck!
⸘