Fevkeladenin fevkindeki halkim,
Asgari umut ve hayvani yakarışlarla başladığımız bu kutsal damacanamızda bugüne bugün 53. yılımızı doldurmuş bulunmaktayız. Bu süre zarfında kah güldük, kah eğlendik. Yeri geldi cebimizi doldurduk, beri gitti takkemizi sıvazladık. Dağ, tepe, taş, ova, çayır, bayır demedik. Hepsini halkimizin refahı için güzel fiyatlara verdik. Pazarlamanın en iyisini elbette ki biz biliriz. Sizler de sağolun bize bu zorlu süreçte bize maksimal destekler verdiniz. Pasta yiyip sevgililerinize pırlanta hediye ettiniz. Konserlerde satranç takımı kazandınız. Taksimde kafanıza uçan örümcek adam yediniz. Dolmuşa her binişinizde bizi andınız, andımız, andılar, anarlar. Sizi her ziyaret edişimizde sofranızı açtınız, börek açma, tavuk kapama, patates oturtma, patlıcan yatırtma ve daha nice gayrimüstehcen yiyecek eylemlerini tattık, tatmadığımız kulakları çınlattık. Bu karşılıksız sevgi karşılıksız kalmamalı ise de karşılıksızcasına karşılık bulmadı. Ya da buldu. İkisi de olabilir. Ama şu kesindir ki sizin sayenizde nice 71’lere özlem, nice 23’lere hasret duyduk.
Sıfır beden halkim,
Kelimelerin kıyafetsiz kaldığı bir dönemeçten geçmekteyiz. İlk başlarda açlıkla terbiye edildiniz. Ama bilirsiniz, şükür imandan gelir. Bunu bildiniz ve yolunuza devam ettiniz. Size ne kadar çok teşekkür versek yetmez, bir de üstüne takdir istersiniz. Ama şüphesiz ki biz onu da veririz. Biz verenlerdeniz. Neyi verip neyi vermeyeceğimizi çok iyi biliriz. Aç kalmakla yetinmeyip sonunda çıplak kalmanızda da bir takım bedensel hayırlar ve alınacak ne büyük ibretler vardır. Madem hepimiz çıplağız, öyleyse utanacak bir durum kalmamıştır. Bugünden itibaren herkes sevişmelidir. Ulus olarak toplu bir şekilde hunharca sevişirsek mutlaka ki hem rahata ereriz, hem de zevkten eririz. Rahat ve zevk kimsenin karşı koyamayacağı olgulardır. Bunlara ermek ermiş olmak mertebesindedir. Öyleyse, ulusun düşünme gayrı sen seviş!
⸘
[Painting by Michel Ange Houasse]