Medeniyette bundan 50 sene öncesine kadar bebek ve çocuklara uzaydan düşmüş meteor muamelesi yapılıyordu. Anadolu’da hala yapılıyor. İnsanoğlunun yarattığı garip kültür içerisinde anlayamadığım en büyük gizemlerden biridir bu.
3-5, hadi maksimum 10 sene önce sen de çocuktun bre deyyus ne ara “Eh çocuktur işte yapar, çocuktur bilmez” mertebesine eriştin? İki seviştin diye adam mı oldun? Başımıza firavun olasın diye mi doğurdun? 20 sene önce sen de “ingaa” diye bağırıyordun? Ne ara farklı bir tür ilan ettin kendini? Tek başarısı hasbelkader büyümek olan insanların yapmacaları herhalde.
“Çocuklar masum, ama biz yetişkinler? Bütün kötülükleri biz yaratıp onlara acı bir gelecek bırakıyoruz.” Bak sen şu işe? Lafa bak çay demle, vur saksağana kazmayı. İki farklı türe ayırmış herifçioğlu haspam: Çocuklar ve yetişkinler. Anlamaz, mal, muhtaç, melek çocuklar ve akıllı, sahip, güçlü, zalim yetişkinler.
Sensin ulan o da! Tanıştırayım, ikisi de sensin. Masum çocuk ve zalim yetişkin yok. İyi insan ve kötü insan var.
Belki de bebeklere ve çocuklara insan muamelesi yapmaya başladığımızda insanlığımızı geri kazanırız.
Bence nanay.
⸘