Başımdan aşağı bir tutam düşen zembil
Şaşırırım hayrına hayrat dökmüş gibi
Kalmasaydı o günden kalan abuk bakış
Bir ben bilirim kendimi bildim bileli
Aşağı tükürenler yukarı bakan sakal sanki
Vermiyor elime arkadan aldığın bozukluklar
Uzatır kolunu öndekine adeta bir girdap
Çeker kendine sanki kendi uzvuymuşçasına
Etmedim kendime başkasına ettiğimin fazlasını
Sakladım kendimi bir başka görümlüğe
Yedim sonra yerim diye sakladığı gözlemesini
Büründüm karanlığın ıssız görümcesine
⸘