Şüpheli yürüyüşler gerçekleştiriyorum oturgan ufka doğru
Varsa yoksa alacakaranlık kuşağında bitmeyen yürümeler
Varabilemeyebileceğim yerlere doğru atılan çok da beyhude olmayan adımlar
Ağaç yapraklarının gölgeleri eşliğinde ılık ve zührevi bir serinlik banyosu
Yüksekçene duygulara marş basmıyor ikindileri
Her adımda yaklaşırken kendimden uzaklar sana doğru
Boş bir mukavva kutu görsem içine işemelik
Olgular somutlaştıkça kabaran hislerime çimento yetmiyor
Kendimi asırlardır aynı yerde oturan heykel gibi hissediyorum
Başımı okşayan rüzgâr bile değişmedi yıllardır
Zippo çakmak ikilemi buhranlı zamanlarda ulvi bir içgörü kazandırıyor
Hiçbir yerde görülmemiş gerçekler belki de görülmek için var olmamışlardır
⸘